พะเยาเหมือนเป็นเมืองที่ต้องผ่าน มีเสน่ห์ ต้องแวะต้องจอด มาแล้วก็เหมือนมีอะไรดลใจให้มาอีก เคยมาที่นี่ครั้งแรกตอนอยุ่ ม 5 อาจารย์สุดที่รัก ย้ายจากบุรีรัมย์มาที่นี่ก็เลยตามมาส่ง ซึ่งเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เดินทางไกลขนาดนี้ ปกติไม่เคยไปไหนเลย แม้แต่ตัวจังหวัดที่ห่างบ้านเกิดเพียง 44 กิโล ก็ยังไม่เคยไป ตั้งแต่เกิดจนอายุ 16-17 ไม่เคยเดินทางไปไหนไกลเกิน 10 กิโลเมตร คราวนี้ไปไกลมากๆ ขากลับก็นั่งรถทัวกลับคนเดียว นั่งจากพะเยาเข้ากทม แล้วจากกทมกลับบุรีรัมย์

นับเวลาจากวันนั้นถึงวันนี้ก็เข้าปีที่ 21 แล้วครับ แรกๆ มาถึงก็ขับมอไซต์ honda c สีแดง กับอาจารย์สองคน วิ่งกันรอบกว๊าน

หามุมตกปลาครับ ได้ปลาหมอ 4-5 ตัว กลับบ้านโดนอาจารย์แม่ด่าอีกต่างหาก

สำหรับท่านใดที่ขึ้นเหนืออาจจะมาหาร้านอร่อยๆ รอบกว๊านพะเยา จากแยกแม่ต๋ำไปแม่สาย วิ่งไปอีกหน่อยมีทางเลี้ยวเข้ากว๊านครับ มีหลายร้านให้เลือก บรรยากาศไม่เลว